حضور قلب
آیت الله محمّد حسن احمدى فقیه یزدى نیز مىگوید:
گاهى از آقا سؤال مىکردند: چه کنیم در نماز، حضور قلب داشته باشیم؟ و ایشان دستورالعملهایى مىفرمودند، یکى از آنها این بود که مىفرمود:
وقتى وارد نماز مىشوید هنگام خواندن حمد و سوره به معناى آن توجه کنید تا ارتباط حفظ شود.
استاد خسروشاهى نیز مىگوید:
روزى از آیت الله بهجت سؤال شد: در هنگام نماز چگونه مىتوانیم حضور قلب را در خودمان بهوجود بیاوریم؟ فرمودند:
یکى از عوامل حضور قلب این است که در تمام بیست و چهار ساعت باید حواسّ (باصره، سامعه و...) خود را کنترل کنیم؛ زیرا براى تحصیل حضور قلب باید مقدماتى را فراهم کرد، باید در طول روز گوش، چشم و همچنین سایر اعضا و جوارح خود را کنترل کنیم و این یکى از عوامل تحصیل حضور قلب مىباشد.
در جاى دیگر شخص دیگرى از محضرشان مىپرسد: براى اینکه در انجام فرمان الهى مخصوصاً نماز با خشوع باشیم چه کنیم؟
و ایشان در جواب مىفرماید:
در اوّل نماز، توسل حقیقى به امام زمان - عجل الله تعالى - فرجه کنید، و عمل را با تمامیّت مطلقه انجام بدهید.
همچنین شخص دیگر مىپرسد: براى حضور قلب در نماز و تمرکز فکر چه باید کرد؟
و ایشان مرقوم مىفرماید:
بسمه تعالى، در آنى که متوجّه شدید، اختیاراً منصرف نشوید.
منبع: کتاب برگى از دفتر آفتاب (شرح حال شیخ السالکین حضرت آیت اللّه العظمى بهجت )اثر: رضا باقى زاده پُلامى.
ثریا. الف
