عرفات جمع عرفه به معنای شناخت است و از آن‌جا که آن‌جا وادی شناخت و معرفت خدا و نفس و خود است، عرفات نام گرفته.
زائران در روز نهم ذیحجه، روز عرفه، آداب و رسوم و مناسک حج را به‌جا می‌آورند و خود را برای دیگر اعمال این ایام آماده می‌کنند.
روزی که صدها هزار زائر خانه خدا به عرفات رفته‌اند و در این روز بزرگ به درگاه خداوند متعال تضرع می‌کنند، روزی که آن‌ها خواستار تقرب به درگاه احدیت هستند. روزی که خواهان بخشش گناهان و تولدی دوباره‌اند. در این روز خدا دینش را کامل کرده و نعمتش را تمام.

صحرای عرفات در 21 کیلومتری شمال مکه واقع شده و تپه کوچکی است که حدود 250 متر از سطح دریا بالاتر و کوه‌ها آن را احاطه کرده‌اند. در این روز حجاج بیت‌الله‌الحرام استغفار می‌کنند و پاک و عاری از هر گناه می‌شوند، هم‌چون کودکی که تازه زاده شده است. در این روز صدای دعا و انابه بنده به درگاه احدیت قطع نمی‌شود و استغاثه بنده از پروردگارش تا عرش می‌رود.
زائران پس از ادای نماز ظهر و عصر در عرفات مانند سنت پیامبر اکرم (ص) رو به قبله ایستاده، تا زمان غروب خورشید این حالت را حفظ، به دعاخوانی خود ادامه می‌دهند و به تفکر و تأمل در اعمال خود پرداخته و توبه و انابه سر می‌دهند.

آن‌ها پس از وقوف در عرفات از طلوع خورشید تا غروب، به‌سوی مزدلفه برای شب زنده‌داری رفته و در آن‌جا بیتوته می‌کنند و به عبادت و راز و نیاز می‌پردازند. آن‌ها نماز مغرب و عشا را در مزدلفه به‌جا می‌آورند و تا صبح فردا (عید قربان) شب زنده‌داری کرده و به دعا و مناجات می‌پردازند.

عرفه یکی از زمان‌های مورد توجه نزد خداوند است که درهای رحمت را برروی مردم باز می‌کند. خداوند در این روز ما را از زائران قرار دهد و مناجات‌هایمان را بپذیرد .

زمرد ریگی