15 نکته درباره ویتامین ث
2ـ ویتامین ث در گروه ویتامین ها قرار دارد و به شکل قرص های 100 و 250 میلی گرمی و قرص جوشان 1000 میلی گرمی، پودر 500 میلی گرمی و آمپول 500 میلی گرمی در داروخانه های کشور موجود است. اما قرص جوشان آن به ویژه در فصول سرد سال طرفدار بیشتری پیدا می کند.
3ـ ویتامین ث ویتامین محلول در آب است که از اجزای ضروری برای ساخت و نگهداری کلاژن و بافت محیطی بین سلولی است. مصرف این دارو سبب تقویت دستگاه ایمنی و افزایش سرعت بهبود زخم می شود هم چنین از تشکیل نیتروزآمین ها و نیتروزاورههای سرطان زا جلوگیری می کند.
4ـ موارد مصرف ویتامین ث در پیشگیری و درمان بیماری اسکوروی، کمک به درمان سوختگی شدید، بهبود شکستگی یا زخم بیماری های مزمن است.
5ـ میزان مصرف این دارو بر اساس نوع بیماری تعیین می شود. به طور مثال در درمان بیماری اسکوروی روزانه 100 میلی گرم تا 2 گرم از راه خوراکی یا تزریقی مصرف می شود. یا در سوختگی های شدید روزانه 200 تا 500 میلی گرم به وسیله پزشکان توصیه می شود.
6ـ اسید آسکوربیک نیز مانند داروهای دیگر عوارضی از خود نشان می دهد که اغلب دستگاه عصبی، پوست، گوارش و ادراری را درگیر می کند. شایع ترین این علایم شامل سرگیجه، درد در محل تزریق، اسهال، سوزش سر دل، افزایش دفع ادرار یا تخریب دندان ها با مصرف طولانی مدت قرص های جویدنی است.
7ـ افراد دچار کمبود آنزیم باید از مصرف زیاد این دارو بپرهیزند زیرا احتمال بروز کم خونی در این افراد با مصرف اسید اسکوربیک محتمل است.
8- ویتامین سی تزریقی در معرض نور به تدریج تیره می شود اما تغییر رنگ جزیی تآثیری در اثر درمانی آن ندارد.
9- ویتامین سی تزریقی را می توان به صورت رقیق شده یا رقیق نشده استفاده کرد.
10- از محلول خوراکی ویتامین سی میتوان همراه غذا استفاده کرد.
11- قرص های جوشان این ویتامین را باید در یک لیوان آب حل و بلافاصله مصرف کرد.
12- ویتامین سی را در ظروف غیر فلزی مقاوم در برابر هوا دور از حرارت و نور خورشید نگه داری کنید.
13- ویتامین سی می تواند سبب افزایش جذب آهن شود.
14- مصرف زیاد این دارو دردوران بارداری توصیه نمی شود. همچنین سیگاری ها و افرادی که قرص ضد بارداری مصرف میکنند، نیاز به مصرف ویتامین بیشتری به صورت مکمل دارند.
ر- کرد