برگزاری کارگاه آموزشی تهاجم فرهنگی و تحت شعاع قرار دادن روابط عاطفی و انسانی
در دنیایی كه آدم ها بیشتر به فكر تأ مین مادیات هستند و كمتر به روابط عاطفی و انسانی می پردازند،بسیاری از مردم دچار تنهایی و افسردگی شده و روابط انسانی ضعیف تر و سطحی تر گشته اند. روابط خانوادگی،گرمی گذشته را از دست داده و بزرگتر ها اجترام و جایگاه مناسب گذشته را ندارند. در چنین شرایطی مهرورزی و محبت به دیگران باعث شادابی و نشاط در جامعه و سلامت انسان ها می گردد. اما آنچه امروزه مشکلساز شده "تهاجم فرهنگی" یا غلبهی یک فرهنگ بر سایر فرهنگهاست که نمونهی بارز آن روند روبه گسترش تسلط فرهنگ غرب بر سایر فرهنگها ـ به ویژه فرهنگ اسلامی ـ در یکصد سال اخیر است. در واقع جلوههای تهاجم فرهنگی را میتوان به دو دستهی بیرونی، همچون: تلاش برای دینزدایی، ایجاد روحیهی خودباختگی فرهنگی، ترویج افکار و اندیشههای غربی و ... و درونی، همچون: عقبماندگی علمی و صنعتی، فقر اقتصادی، غفلت کارگزاران فرهنگی و ... تقسیم کرد.
تفاوت عمدهی تهاجم فرهنگی با تبادل فرهنگی در این است که در تهاجم برای فرهنگ موردهجوم امکان انتخاب وجود ندارد. در این هجمه فرهنگی که هدفش متمایل کردن تمام انسانها به سوی مادیات است عواطف و انسانیت را نشانه گرفته؛ به نوعی که انسانها را به سوی فردگرایی و فکر کردن جهت منافع شخصی و ترجیح آن بر منافع جمعی می کشاند.
در عصر حاضر که نظام سرمایهداری به سرپرستی آمریکا، با تکقطبی شدن جهان و فروپاشی رژیم شوروی سابق، یکهتاز عرصهی جهانی شدهاست، به شکلهای مختلف میکوشد تا نظرات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی خود را به تمام کشورهای جهان تحمیل کند و فرهنگ واحدی متناسب با منافع درازمدت خود بر جهان حاکم سازد. از طرف دیگر سایر ملتها نیز در برابر این زیادهخواهی آمریکا برای حفظ و پاسداری از فرهنگ ملی و بومی خود مقاومت میکنند.
پیروزی انقلاب اسلامی در ایران سبب شده است که سلطهگران بیشتر از آن جهت خوفناک باشند که قدرت جدیدِ مقابل منافع نامشروعِ آنان، یک گروه سیاسی ـ مذهبی به نام جهان اسلام باشد؛ قدرتی که از نظر فرهنگی با داشتن ارزشهای قوی، نظیر خداپرستی، ظلمستیزی، نوعدوستی، برادری، مساوات و عدل، میتواند در برابر فرهنگ غربی قد علم کند؛ لذا چون میدانند که از مقابلهی مستقیم با ایدئولوژی اسلامی طرفی نخواهند بست، میکوشند با ترفندی قدیمی، به طور غیرمستقیم، در ارکان جوامع اسلامی، از جمله جامعهی ما رخنه کنند و آن ترفند چیزی نیست جز "تهاجم فرهنگی".
جمیله ریگی- کارشناس ارشد جامعه شناسی